"...Έφευγε με το μαγιό κατά μήκος της πισίνας και όταν πια είχε ξεπεράσει πέντε έξι μέτρα, γύρισε το κεφάλι πρός το μέρος του, χαμογέλασε και του έγνεψε με το χέρι. Η καρδιά μου σφίχτηκε. Αυτό το χαμόγελο, αυτή η κίνηση, ήσαν μιας γυναίκας είκοσι χρονών! Το χέρι της είχε φτερουγίσει με μια υπέροχη ελαφρότητα. Ήταν σαν παίζοντας, να είχε εκσφενδονίσει στον εραστή της ένα πολύχρωμο μπαλόνι. Αυτό το χαμόγελο και αυτό το νεύμα ήσαν γεμάτα χάρη, ενώ το πρόσωπο καιτο σώμα δεν την είχαν πια.Ήταν η χάρη μιας κίνησης...

...Χάρη στην κίνηση αυτή, στο κλάσμα ενός δευτερολέπτου, μια πεμπτουσία της γοητείας της, που δεν εξαρτιόταν από το χρόνο, αποκαλύφθηκε και μ' αφησε έκθαμβο...

...Ξέρετε , η χειρονομία αυτή δεν ταιριάζει σ' έναν άνδρα, είναι μια γυναικεία χειρονομία.Με τη χειρονομία αυτή, η γυναίκα μας λέει:

Έλα, ακολούθησε με, και δεν ξέρετε πού σας προσκαλεί, και ούτε εκείνη το ξέρει αλλά σας προσκαλεί πάντως πεπεισμένη ότι αξίζει τον κόπο να την ακολουθήσετε.

Γι'αυτό σας λέω:η γυναίκα θα είναι το μέλλον του άνδρα ή θα τελειώνουμε με την ανθρωπότητα, γιατί μόνο μια γυναίκα μπορεί να κρατήσει μέσα της μια ελπίδα που τίποτα δεν τη δικαιολογεί, και να μας καλέσει σ' ένα μέλλον αμφίβολο στο οποίο χωρίς τις γυναίκες θα είχαμε από καιρό πάψει να πιστεύουμε.Όλη μου τη ζωή ήμουν έτοιμος να ακολουθήσω τη φωνή τους, ακόμη και αν είναι μια τρελή φωνή...Το αιώνιο θήλυ μας παρασύρει πρός τα πάνω!!"Μίλαν Κούντερα (η Αθανασία)

Ο ερωτισμός της αβίαστης κίνησης της... Η γοητεία της συνέπειας ακόμη και στην κίνηση της... Το ένστικτο της γεμάτο αέρα...που στη δίνη του συμπαρασύρει τα πάντα...κυρίαρχα πολύμορφη...άλλοτε Σθενώ (γεμάτη σθένος και αθάνατη)...άλλοτε Μέδουσα (εξουσιάστρια μα θνητή)...κάποιες φορές Ευρυάλη...Ακολουθήστε την!